เดอ โฮค เกิดที่เมืองโรตเตอร์ดัม เขาเป็นบุตรของแฮ็นดริก แฮ็นดริกส์โซน เดอ โฮค ผู้มีอาชีพเป็นช่างอิฐ และอันแน็ตเยอ ปีเตอส์ ผู้มีอาชีพเป็นหมอตำแย เดอ โฮคผู้เป็นบุตรคนโตในบรรดาพี่น้องห้าคนและมีอายุยืนยาวกว่าน้องทุกคน ได้รับการศึกษาศิลปะในเมืองฮาร์เลมภายใต้จิตรกรภูมิทัศน์นีโกลาส แบร์เคม (Nicolaes Berchem) ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1650 เดอ โฮคก็ทำงานเป็นจิตรกรและคนรับใช้ให้แก่พ่อค้าผ้าลินินและนักสะสมศิลปะชื่อยึสตึส เดอ ลา กร็องฌ์ และมีหน้าที่ติดตามในการเดินทางไปยังเดอะเฮก, ไลเดิน และเดลฟท์ ซึ่งต่อมาเป็นเมืองที่ย้ายไปอยู่ อาจจะเป็นไปได้ว่าเดอ โฮคยกงานที่เขียนทั้งหมดในช่วงนี้ให้แก่นายจ้างเพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนกับห้องพักและปัจจัยอื่น ๆ จากการสำรวจทรัพย์สินต่อมาปรากฏว่าลา กรานจ์เป็นเจ้าของภาพสิบเอ็ดภาพที่เขียนโดยเดอ โฮค

เดอ โฮคสมรสที่เดลฟท์ในปี ค.ศ. 1654 กับยันแน็ตเยอ ฟัน เดอร์บืร์ค (Jannetje van der Burch) และมีบุตรธิดาด้วยกันเจ็ดคน ขณะที่พำนักอยู่ที่เดลฟท์ก็เชื่อกันว่า เดอ โฮคได้ศึกษากับจิตรกรกาเริล ฟาบรีซียึส (Carel Fabritius) และนีโกลาส มาส (Nicolaes Maes) ผู้เป็นผู้ริเริ่มการเขียนตามแบบที่เรียกว่าตระกูลการเขียนแบบเดลฟท์ ในปี ค.ศ. 1655 เดอ โฮคก็เข้าเป็นสมาชิกของสมาคมจิตรกรสมาคมช่างนักบุญลูกา ต่อมาในปี ค.ศ. 1661 ก็ย้ายไปอยู่อัมสเตอร์ดัม

งานสมัยแรกของเดอ โฮคก็เช่นเดียวกับจิตรกรรุ่นหนุ่มในสมัยเดียวกันส่วนใหญ่แล้วจะเป็นภาพของทหารในโรงม้าหรือร้านเหล้า แต่เดอ โฮคมิได้ใช้ประสบการณ์ในการเขียนนี้สำหรับเป็นหัวเรื่องในการเขียน แต่เป็นการศึกษาและพัฒนาความเชี่ยวชาญในการเขียนแสง สี และทัศนมิติ หลังจากเริ่มมีครอบครัวในกลางคริสต์ทศวรรษ 1650 แล้วเดอ โฮคก็หันความสนใจไปเขียนภาพเกี่ยวกับชีวิตภายในที่อยู่อาศัยและภาพเหมือนของครอบครัว งานของเดอ โฮคเป็นงานที่แสดงถึงความสามารถในการสังเกตเหตุการณ์อันเป็นธรรมดาที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวัน แต่ในขณะเดียวกันก็เป็นเครื่องสื่อความคิดทางจริยธรรม ภาพเขียนเหล่านี้มักจะแสดงถึงความสามารถในการเขียนแสงอันอ่อนนุ่มเช่นเดียวกับงานเขียนของโยฮันเนิส เฟอร์เมร์ ผู้ที่พำนักอยู่ที่เดลฟท์ในช่วงเดียวกับเดอ โฮค นักประวัติศาสตร์ศิลป์ของคริสต์ศตวรรษที่ 19 สรุปว่าเฟอร์เมร์ได้รับอิทธิพลจากงานเขียนของเดอ โฮค แต่ในปัจจุบันความเชื่อนี้กลับเป็นตรงกันข้าม

แม้ว่าเดอ โฮคจะเขียนภาพให้ลูกค้าผู้มีฐานะดี แต่ตนเองมีบ้านเรือนอยู่ในบริเวณที่ยากจนที่สุดของเมือง ในช่วงเวลาเดียวกันนี้งานเขียนของเดอ โฮคก็เริ่มที่จะเป็นงานเขียนที่หยาบและใช้สีที่หนักขึ้น และฉากชีวิตประจำวันในบ้านเรือนอย่างง่าย ๆ ก็เปลี่ยนไปเป็นภาพที่ได้รับการตกแต่งอย่างหรูหราภายในห้องโถงขนาดใหญ่หรือในคฤหาสน์ชนบท นักวิชาการเชื่อว่างานของเดอ โฮคราว ค.ศ. 1670 กลายเป็นงาน "ประดิษฐ์" (stylized) และมีคุณภาพลดลง ทำให้สันนิษฐานกันว่าอาจจะมาจากสาเหตุที่ว่าสุขภาพเสื่อมลง เดอ โฮคเสียชีวิตในปี ค.ศ. 1684 ในโรงพยาบาลผู้ป่วยเป็นโรคจิตในอัมสเตอร์ดัมแต่ไม่มีหลักฐานเกี่ยวกับประวัติการเข้าไปรักษาตัว